Friday 31 July 2009

Том болсон хүүдээ бичсэн эхийн шүлэг




Тахианий шөл номноос орчуулав.

Ээж нь өдөржингөө завгүй байлаа миний хүү

Эгшин хормхон ч тоглох цаггүй байлаа хүүтэйгээ

Энэ тоглоомийг надтай тоглооч ээж ээ гэхэд нь

Ээж нь завгүй байнаа гээд тоглоддггүй байлаа би

Хүүгийнхээ хувцсыг угааж, хоолоо бэлдэж, оёж шидээд

Хүүхэлдэйн зурагтай номоо авчраад уншаад огооч гэхэд нь

Хулээж бай миний хүү, жаахан сүүлд больё гэдэг байлаа

Хүүгээ оронд нь унтуулаад сэмхэн гардаг байлаа

Хоромхон ч гэсэн уддаг байж дээ хүүгийнхээ дэргэд

Богинохон амидралын жилүүд нь өнгөрсөөр...

Бондгор хүү минь том болжээ

Нууцаа хэлээд л аминчирхдаг байсан хүү маань

Нүүдлийн шувуу шиг л гэрээ орхиж оджээ

Зурагтай номнууд нь хураалттай

Зугаацдаг тоглоомнууд нь далд

Оройд унтахад нь үнсдэг үнсэлт нь

Он жилуудтэй хамт будгэрчээ

Миний гар одоо бас л завгүй ч

Мянган зуун шиг л өнөөдөр санагдах юм

Дараа больё гэж хэлсэн тэр л бяцхан зүйлуудийг хийе гэвч

Даллаад ч ирэхгүй цаг хугацааг яалтай билээ би